Merhume (II)
-1. BÖLÜM (taslak)
-8/5/2021'de yayınlandı
-- Dışarıda yağmur yağıyordu, şiddetli bir yağmur. Cam kenarında oturmasına rağmen Merhume dışarıyı göremiyordu, - ancak hayal meyal, akıp giden şeyler… Akıp giden bir trafik lambası, akıp giden arabalar, akıp giden insanlar… - Başını koltuğa yasladı ve gözlerini yumdu, otobüs tümseklerden atladıkça sarsılıyordu. -
-- “Bam!”, yanında oturan adamın kitabı yere, Merhume’nin ayaklarının dibine düştü. - Adam eğilip almaya yeltendi ama Merhume eliyle mani oldu, kendi alıp adama verdi. -
---- “Kusura bakmayım, ben… yanlış anladınız… uyuyorsunuz diye… elimi uzatınca… eğilsem…” - Bir yandan da kitabı elinde evirip çeviriyordu. Yüzü kızarmıştı. -
-
- Adamın söylediklerini bir araya getirmeye uğraşmadı, - başını koltuğa yasladı, gözlerini yumdu. Adam bir şeyler daha mırıldandı, - sonra sustu, sonra tekrar ağzını açtı ama otobüs aniden fren yapınca lafı yarıda kesildi. - Kel başını koridordan uzattı, sileceklerin git gelleri arasında başka bir otobüsle burun buruna - durduklarını gördü, galiba bir kazanın eşiğinden dönmüşlerdi. - Bunu yanında oturan kadına söylemeli miydi? -
-- Biraz sonra motor sustu, şoför birkaç sefer kontak açıp kapattı, çalışmadı, - bir daha denedi, yine olmadı. Yumruğunu sıktı, sövdü. Diğer yolcuların meraklı başları sağdan soldan - şoförü kesiyordu. Kırmızı bir butona bastı, otobüsün kapısı açıldı, şemsiyesini kapıp yağmurun altında kayboldu. -
-